ΠΑΡΝΩΝΙΤΕΣ

ΜΗΤΣΟΣ ΚΑΠΟΤΑΣ - ΚΑΝΑΤΑΣ -..

Παν . Ι. & Δ. Βλαχάκης     

  ΝΟΕΜΒΡΗΣ 2012                     

             ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΑΣ

Ο Παππούς του πατέρα μου απο τη μεριά την μητέρας του ηταν ο Μήτσος Κανάτας γνωστός ως Καπότας. Είχε πάντα μαζί του το τσομπάνικο ένδυμα την καπότα,γιαυτο του δώσανε το παρατσούκλι αυτό .

   Ηταν ο δυνατότερος ίσως άντρας της περιοχής μαζί με το γερο Ντέπο. Δεν ηταν πολύ ψηλός είχε φαρδιές πλάτες, πέρασε πολλά χρόνια βόσκοντας πρόβατα στα βουνά μας.

   Το 1939 ο Μήτσος Κανάτας, ο Καπότας, σήκωσε την βαριά κτητορική πλάκα της Σχολής Καρυτσιώτη. Μαζί με έναν άλλο και την μετέφεραν από το Κουτρί στον Αγιώργη !!!! Το είπε τότε ο γερο Θόδωρος το 1965 εμψυχώνοντας τους δέκα (10) περίπου άντρες που την μετέφεραν στη σημερινή της θέση.

  Στο μεσοπόλεμο για το Ξεροκάμπι γινότανε μάχες ακόμα και φονικά για τον έλεγχο του ζωτικού χώρου αναμασά στους κάτοικους των γύρω χωριών. Η θρυλική του μαγκούρα ανεβοκατέβαινε και έτρεπε τους Αγιοπετρίτες σε φυγή μακριά απο το Ξερόρεμα. Εδώ καθορίστηκαν τελικά τα σύνορα των δυο χωριών .

   Όπως πολλοί προγονοί μας ξενιτεύτηκε στην Αμερική Η.Π.Α. στις αρχες του 20^ου αιώνα. Έλαβε μέρος στο στρώσιμο των σιδηροδρομικών γραμμών. Οι συνθήκες ηταν αντίστοιχες με αυτές της γαλέρας. Άντεξε αυτός και κάποιοι λίγοι, εν αντιθέσει με πολλούς που άφησαν τα κοκάλα τους στις άγριες εκτάσεις της απέραντης αυτής χώρας.

          

                                       

                                                 1.        Σκύλος ποιμενικός ονόματι Τσελεπής .

                                             2.        Ντίνα Δημ Κανάτα ( Καπότα )

                                             3.        Δημήτριος Ιωαν. Κανάτας ( Καπότας )

                                             4.        Παναγιώτα συζ  Δημήτριου Κανάτα ( Καπότα)

   Τα χρήματα τα έστελνε στη σύζυγο του την Παναγιώτα - Ζιώτα το γένος Μαγκλή. Αυτή έκανε αγορές στο Ξεροκάμπι στον κάμπο του Άστρους κ.α. ηταν όμως αγράμματη. Στη σύνταξη των τίτλων παρίστατο και ένας ξάδερφος τους που έγραψε κάποια κτήματα στο όνομα του. Γυρίζοντας ο παππούς θα τον σκότωνε αλλά σκέφτηκε τα παιδιά του. Είχε δυο γιους το Γιάννη και το Γιώργη τον πατέρα των σημερινών Καποταίων. Είχε τέσσαρες κόρες την Στάμω, την Σρατήγω, την Αικατερίνη και την Ντίνα.      

   Η εργατικότητα του και τα κόπια της ξενιτιάς του επέτρεψαν να φιγουράρει ανάμεσα στους πρώτους νοικοκυραίους του Αγιαννη οκτακόσια 800 πρόβατα είχε φτάσει να έχει στο Μαλεβό – Πάρνωνα. Αμπέλια ,γόνιμα χωράφια και βοσκοτόπια .

    Η μοίρα τον κτύπησε σκληρά τα δυο καλύτερα παιδιά του φύγανε σε νεαρή ηλικία απο τη ζωή. Απο τότε το έριξε στο κρασί.

   Το 1935 η Στάμω, η πανέμορφη κόρη του, η μητέρα του πατέρα μου πέθανε 24 ετών στη γέννα. Εγκληματική αμέλεια ενός Αστρινού γιατρού. Ξέχασε να βάλει στην τσάντα του μια αιμοστατική ένεση.<< Σιγά και τι έγινε αιμορραγεί μια Βλαχαγιαννιτίσσα στην Απάνω γειτονιά >>. Άλλοι καιροί άλλα ήθη .

   Ο Γιάννης ηταν άρχοντας. Στο μεσοπόλεμο όταν οι άλλοι ζούσαν σε πρωτόγονες καταστάσεις, έκαναν μπάνιο όποτε το θυμόνταν. Αυτός έκανε ατομική υγιεινή. Η καθαριότητα και η παλικαριά του τελικά τον οδήγησαν στον τιμημένο θάνατο. Παλτά φορούσαν οι Τσιοπέλοι (αστοί μεγαλοκτηματίες) και κάποιοι επιστήμονες. Ο Γιάννης φορούσε κουστούμι και παλτό, είχε Αμερικάνικο δίκαννο, δερμάτινο σακίδιο για το κυνήγι και ηταν πάντα ντυμένος στην πένα. Στη μάχη της Κρήτης πλενότανε σε ένα πηγάδι. Εντοπίστηκε απο τα << Stouka >> αντί να κρυφτεί , σήκωσε το ατομικό του όπλο και πυροβόλησε προς το αεροπλάνο. Ψυχραιμία και θάρρος, Δαυίδ εναντίον Γολιάθ ένα ατομικό όπλο εναντίον μια μηχανής θανάτου - το κάθετου εφορμήσεως Stouka...Στη στροφή ο Ούννος πιλότος έριξε βόμβα, ο Γιάννης έπεσε ηρωικά. Ο συμπολεμιστής του απο τη Ν. Κυνουρία γλίτωσε γιατί κρύφτηκε. Αργότερα βεβαίωσε τα γεγονότα. Ο παππούς πήγε με τα πόδια μέχρι τα Μέλανα. Ο άνθρωπος έδωσε τη μαρτυρία του. Ετσι έβγαλε τη σύνταξη η Ντίνα η ανάπηρη που πέθανε υπέργηρη πριν απο λίγα χρόνια.

   Ο τότε Δήμαρχος Άστρους και γιατρός Σοφοκλής Κορδώνης δεν ήθελε να βεβαιώσει ότι ο Γιάννης είχε << σώας τα φρένας>>, προϋπόθεση για να βγάλουν τη σύνταξη. Ηταν Γερμανόφιλος ή δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί θυσιάστηκε και δεν έφυγε να γλιτώσει την ζωή του. Ο γερο Μήτσος με το καλό προσπάθησε να του εξηγήσει τη στάση του ήρωα γιου του. Αυτός του είπε ηταν τρελός, δεν σου δίνω τίποτα. Βρόντηξε και άστραψε ο γερο Μήτσος!!!
Είπε να απομακρύνουν τον πατέρα μου να μη βλέπει γιατί ηταν παιδάκι. Σήκωσε τη μαγκούρα και πήγε τον γιατρό κτυπώντας τον απο την πλατεία του Άστρους διασχίζοντας το στενό μέχρι το σπίτι του. Φυσικά ο 10χρονος μικρός ακολούθησε και έβλεπε απο μακριά τις σκηνές. Αποτύπωσε τα γεγονότα λεπτομερώς στη μνήμη του. Όταν το φέρει η κουβέντα τώρα που είναι μεγαλος στην ηλικία τα διηγείται λεπτομερώς.  

   Ο Δήμαρχος και γιατρός την τρίτη μέρα μόλις σηκώθηκε απο το κρεβάτι υπέγραψε το έγγραφο και το έστειλε στους δικαιούχους. Δεν τολμούσε να παρουσιαστεί μπροστά στον γερο Καπότα. Έκανε δέκα μέρες να βγει απο το σπίτι του γιατί ήταν τουμπανιασμένος, μελανιασμένος και φοβισμένος απο το πολύ ξύλο.

   Ας αναφέρω πως χειριζότανε ο πάππους τη γυναικεία γρίνια. Η αείμνηστη προγιαγιά τον επέπληττε γιατί έπινε κρασί σε μεγάλες ποσότητες, έλεγε κατάμουτρα στα εναπομείναντα παιδιά του μείνατε οι άχρηστοι. Αργούσε να πάει στη στάνη να αρμέξει τα ζωντανά. Στις φωνές δεν απαντούσε. Έλεγε μόνο << βάρα τα πρόβατα να τα αρμέξω >>. Άρμεγε τα ζωντανά, πλενότανε, τακτοποιούσε το γάλα, ξεκρέμαγε τη μαγκούρα!! Που σε πονεί και που σε σφάζει. Φεύγανε όλοι και ησύχαζε βυθισμένος στον πόνο του.

   Θυμάμαι σαν σε όνειρο, την ημέρα που πέρασε σε άλλες διαστάσεις. Μου λέγανε μετά απο χρόνια ότι είπε << ο γερο Τσόκρης έκανε εγώ τα πληρώνω >> Ο Τσόκρης ηταν ο πατέρας του .....( αυτό είναι θέμα για μια άλλη φορά ). Πολύς ο κόσμος που είχε κατακλύσει το πρώην αλώνι του στο Γιαλό, στη σημερινή αυλή των Καποταίων, για να συνοδεύσει τον παππού στην Παναίτσα. Ας αναπαύονται όλοι τους εν ειρήνη. Αν ζούσε τώρα με τα καμώματα  μερικών  η μαγκούρα του θα ανεβοκατέβαινε συνέχεια !!!!!